Voor cliënten die erg beweeglijk zijn en/of angst hebben om uit bed te vallen, wordt soms gekozen voor een extra breed bed. Dat biedt de cliënt een grotere bewegingsvrijheid zonder belemmerd te worden door (gepolsterde) bedhekken en de kans om uit bed te vallen wordt verminderd.
Een breed bed*) kan ook ingezet worden als cliënten erg lang zijn en bijvoorbeeld altijd op hun zij liggen met opgetrokken knieën, waarbij de knieën bij een standaard bed buiten het bed liggen.
Voorwaarde is wel, dat de cliënt in staat is zelf in- en uit bed te komen en niet op bed wordt verzorgd.
*) Een voorbeeld van zo’n bed is van het merk Bock, leverbaar via Medipoint, in de breedtematen 80-140 en in de lengtematen 190-120.
Nadeel is natuurlijk dat een breed bed veel ruimte inneemt en de bewegingsruimte rond het bed daardoor wordt beperkt.
Een ander probleem is dat het standaard beddengoed niet op een extra-breed bed past.
Ook als er een speciaal antidecubitusmatras geïndiceerd is, moet gezocht worden naar een passende oplossing, want afwijkende maten zijn vaak niet voorradig. Dit kan soms wel een opgelost worden met ‘vulstukken’, gepolsterde schuimblokken die de ‘gaten’ tussen het matras en de bedrand kunnen opvullen. Maar dit is niet echt wenselijk omdat dit alles kan verschuiven en er extra spleten ontstaan. Dit leidt dan weer tot kans beknelling en letsel.
Zodra de cliënt (meer) zorg op bed nodig heeft, wordt een breed bed afgeraden. Er ontstaat grote fysieke belasting, omdat over het bed gereikt moet worden. De grote beweeglijkheid van de cliënt maakt het lastig, zo niet onmogelijk om stil en dichtbij de zorgverleners te blijven. Het voordeel van de grote (bewegings)vrijheid is dus een nadeel tijdens verzorging op bed.
De praktijkrichtlijnen zeggen hierover:
Statische belasting (in moeilijke houdingen werken):
Niet langer dan 1 minuut met gedraaide of meer dan 30 graden met gebogen en/of gedraaide romp.